«ΔΟΞΑΣΤΕ ΤΟΥΣ!» - Το κώλυμα έφυγε, ο εμπαιγμός παραμένει...

Τις προάλλες, το ΥΠΠΟΑ έφερε τροπολογία στη Βουλή, ανακοινώνοντας μετά πολλών επαίνων για την πολιτική του, την κατάργηση του 60μηνου κωλύματος, που αφορούσε ειδικότητες του ΥΠΠΟΑ.

Ίσως κάποιοι σκεφτούν ότι γίνεται επιτέλους πράξη το αυτονόητο, έστω και με πολυετή καθυστέρηση, καθώς μπαίνει τέλος σε έναν πρωτοφανή παραλογισμό: ενώ το Υπουργείο ζητάει ως κύριο προσόν την πιστοποίηση στην ειδικότητα των Αρχαιοφυλάκων για την κάλυψη των σχετικών θέσεων σε ΣΟΧ, από την άλλη έβαζε ταβάνι στο χρονικό διάστημα για το οποίο εργαζόμενοι μπορούσαν να εργαστούν στο ΥΠΠΟ -μέχρι να φτάσουν τους 60 μήνες, και από κει και πέρα υποχρεώνονταν να ψάξουν άλλον εργοδότη.

Δεν είναι όμως μόνο αυτό.

Καταρχάς, το Υπουργείο συγχαίρει τον εαυτό του -και δεν είναι η πρώτη φορά που το κάνει- γιατί λύνει ένα πρόβλημα που είχε προκαλέσει η δική του πολιτική, και μάλιστα εκ του μηδενός, καθώς ερμήνευε λανθασμένα το δικό του νομικό πλαίσιο κι εφάρμοζε καταχρηστικά το 60μηνο κώλυμα στις συμβάσεις των αρχαιοφυλάκων, μολονότι αυτές δεν ήταν συνεχόμενες -όπως οριζόταν από το εν λόγω απαράδεκτο πλαίσιο.

Ας το πούμε διαφορετικά, με ένα παράδειγμα: Ένας αρχαιοφύλακας μπορεί πχ να μην είχε πρόβλημα με το οκτάμηνο κώλυμα, που προβλέπει τετράμηνα κενά μεταξύ δύο συμβάσεων, αλλά να τον έπιανε το 60μηνο κώλυμα, που αφορούσε συνεχόμενες συμβάσεις -δηλαδή ΣΟΧ μεταξύ των οποίων μεσολαβεί κενό μικρότερο των 45 ημερών! Καταστάσεις που δείχνουν ένα μέρος του σουρεαλισμού που διέπει τις ΣΟΧ του ΥΠΠΟΑ.

Μήπως όμως, ακόμα και έτσι, πρέπει να αναγνωρίσουμε ένα θετικό βήμα που γίνεται προς τη σωστή κατεύθυνση, και να συμμεριστούμε τη χαρά για αυτή την εξέλιξη, αντί να μεμψιμοιρούμε; Ας δούμε πιο αναλυτικά κάποια ζητήματα.

Η πολιτική ηγεσία του υπουργείου δεν έκανε την παραμικρή νύξη για τους συναδέλφους μας που βίωσαν ήδη τις αρνητικές συνέπειες ενός άδικου κωλύματος, αποκλείστηκαν από τις ΣΟΧ, στερήθηκαν το δικαίωμα στην εργασία φέτος κι ήρθαν να προστεθούν στις εκατοντάδες πιστοποιημένους -και μη- αρχαιοφύλακες που έμειναν άνεργοι λόγω μια σειράς παράλογων κωλυμάτων.

Ο εφιάλτης με την πολιτική και τα λογής-λογής κωλύματα που ταλαιπωρούν και βάζουν συνεχώς μια σειρά εμπόδια στους συμβασιούχους του ΥΠΠΟΑ, παραμένει ως βραχνάς για όλες τις ειδικότητες: βλέπε οκτάμηνο κώλυμα, 84μηνο κτλ...

Το ΥΠΠΟΑ συντηρεί αυτά τα κωλύματα και συνεχίζει τον εμπαιγμό των συμβασιούχων, αντιμετωπίζοντάς τους διαχρονικά ως αναλώσιμους, και στρέφοντας σκόπιμα τη μία ομάδα εργαζόμενων απέναντι στην άλλη (πχ πιστοποιημένοι και μη, «παλιοί»/έμπειροι και νεότεροι, ΠΕ- ΤΕ - ΔΕ, κοκ), με την κλασική λογική του διαίρει και βασίλευε.

Αυτή η κατάσταση είναι μόνο ένα κομμάτι από το δυσχερές τοπίο που αντιμετωπίζουμε οι συμβασιούχοι, ενώ το Υπουργείο μας αντιμετωπίζει ως "ειδική κατηγορία" με περιορισμένα δικαιώματα. Δουλεύουμε με ευέλικτες μορφές εργασίας, αναζητούμε εργασία και κατ’επέκταση σπίτι δυο και τρεις φορές το χρόνο, δεν ξέρουμε πότε θα ξαναβρούμε δουλειά με το πέρας της σύμβασης, δηλώνουμε ακόμη και τα πιο απομακρυσμένα σημεία της Ελλάδας για να αυξήσουμε τις πιθανότητές μας, σμπαραλιάζοντας την προσωπική μας ζωή και είμαστε υποχρεωμένοι να είμαστε περιφερόμενοι εργαζόμενοι με μια βαλίτσα στο χέρι.

Η ελαστική εργασία είναι το μεγαλύτερο κώλυμα! Είναι το κώλυμα που βάζει εμπόδια στο να δουλεύουμε, που εξωθεί πολλούς συναδέλφους να εγκαταλείψουν το επάγγελμα που σπούδασαν!

Η ευέλικτη εργασία είναι αναπόσπαστο κομμάτι της πολιτικής που ακολουθεί όλα αυτά τα χρόνια το ΥΠΠΟΑ, της χρόνιας υποστελέχωσης, της οργανωμένης απαξίωσης Μουσείων και Αρχαιολογικών Χώρων, του σχεδιασμού για την ιδιωτικοποίησή τους, των εργολαβιών που γίνονται ο κανόνας στον χώρο του Πολιτισμού κοκ.

Με βάση τα παραπάνω, δεν έχουμε λόγο να πανηγυρίζουμε. Εκτιμούμε ότι η κατάργηση του 60μηνου κωλύματος ήταν κάτι το αυτονόητο το οποίο δεν έπρεπε να έχει υπάρξει εξ αρχής. Προτάσσουμε τα αιτήματα για κατάργηση όλων των άδικων κωλυμάτων, για μόνιμη και σταθερή δουλειά. Ανοίγουμε μέτωπο ενάντια στη λογική και τις αυταπάτες της «ατομικής λύσης». Θεωρούμε μονόδρομο τον αγώνα και τη συλλογική διεκδίκηση, τη συσπείρωση όλων των συναδέλφων από όλες τις ειδικότητες σε αυτή την κατεύθυνση, με άξονα το Σωματείο μας.

Υγ: Όσοι επέλεξαν συνειδητά τον ρόλο του υμνητή της υπουργού, δίνουν συγχωροχάρτι στην πολιτική ηγεσία του ΥΠΠΟΑ για τις ευθύνες της και δείχνουν -όχι σε εμάς, αλλά στους συναδέλφους- τι μπορεί να περιμένει κανείς από αυτούς. Όσοι εξαντλούν τη «δράση» τους σε επαφές ενημερωτικού χαρακτήρα και θεωρούν «αγώνα» την επικοινωνία με τα πολιτικά γραφεία υπουργών, βουλευτών κτλ, ευτελίζουν την έννοια των κινητοποιήσεων, του αγώνα και της συλλογικής διεκδίκησης.

Συνάδελφοι, μείνετε μακριά από επίδοξους αυτόκλητους σωτήρες, που επαινούν όσους φταίνε για τα προβλήματα που βιώνουμε. Τη μόνη λύση μπορεί να την δώσει ο δικός μας κοινός, μαζικός αγώνας και κανείς άλλος πέραν αυτού.

Πανελλήνιο Σωματείο Εκτάκτου Προσωπικού ΥΠΠΟ

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΥ ΣΩΜΑΤΕΙΟΥ ΕΚΤΑΚΤΟΥ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ

Μετά από αλλεπάλληλες τηλεφωνικές συνομιλίες με την ΕΦΑΝΑΤ αλλά και μετά την κατ’ ιδίαν συνάντηση των μελών του ΔΣ του Σωματείου με την υπεύθυνη προσωπικού της εφορείας Ανατολικής Αττικής την προηγούμενη εβδομάδα, η εφορεία για μια ακόμα φορά κωλυσιεργεί αδικαιολόγητα να υλοποιήσει τις δεσμεύσεις που έλαβε το Πανελλήνιο Σωματείο Έκτακτου Προσωπικού από το ίδιο το Υπουργείο σε σχέση με τη βελτίωση των συνθηκών εργασίας.

Πολλοί συνάδελφοι που εργάζονται σε απομακρυσμένες περιοχές σε έργα της ΕΦΑΝΑΤ καλούνται ακόμα να βάζουν το χέρι στην τσέπη για την μετακίνησή τους και μάλιστα το ποσό αυτό αυξάνεται πλέον από εβδομάδα σε εβδομάδα εν μέσω του τεράστιου κύματος ακριβείας. Αρκετά έργα, μετά από 6 και 9 μήνες έναρξης εργασιών, παραμένουν χωρίς τα αυτονόητα (τουαλέτες, νερό, χώρους εστίασης, κοντέινερ, φαρμακείο κλπ), και οι εργαζόμενοι καλούνται να δουλεύουν κάτω από αυτές τις συνθήκες έχοντας το στόμα τους κλειστό.

Για αρκετά έργα δεν έχει ακόμα εξασφαλιστεί η μισθοδοσία του τρέχοντος μήνα, καθώς η εφορία επικαλείται φόρτο εργασίας και ένα σωρό δικαιολογίες για να μην πράξει το αυτονόητο.

Συνάδελφοι, δεν πάει άλλο αυτή η κατάσταση. Το ΥΠΠΟ που πάντοτε βρίσκει λεφτά για την κάθε είδους ανάθεση, βρίσκει πάντοτε εμπόδια για την κάλυψη των αυτονόητων αναγκών των εργαζομένων. 

Φτάνει πια ο εμπαιγμός! Απαιτούμε αξιοπρεπείς συνθήκες εργασίας! Τουαλέτες στον χώρο δουλειάς μας, κοντέινερ/στέγαστρα για την βροχή, φαρμακείο του συνεργείου για την παροχή πρώτων βοηθειών, άμεση εξασφάλιση των δεδουλευμένων.

Το Πανελλήνιο Σωματείο Εκτάκτου Προσωπικού του ΥΠΠΟ πραγματοποιεί εξορμήσεις στα σκάμματα της Ανατολικής Αττικής που δουλεύουν κάτω από αυτές τις απαράδεκτες συνθήκες εργασίας μαζί με αντιπροσωπεία από το Εργατικό Κέντρο Λαυρίου, την Τετάρτη 18 και Πέμπτη 19 Μαΐου. Την Παρασκευή 20 θα πραγματοποιηθεί παρέμβαση στην εφορεία ανατολικής Αττικής προκειμένου η υπηρεσία να δώσει εξηγήσεις για την έλλειψη όλων των απαραίτητων μέτρων προστασίας.

75.000.000 ευρώ ο προϋπολογισμός της αξιοποίησης του Τατοΐου!
Κι όμως, ούτε ευρώ δεν περισσεύει για τους εργαζομένους σε αυτό

Το προβεβλημένο έργο αξιοποίησης των βασιλικών ανακτόρων Τατοΐου, με τον τεράστιο προϋπολογισμό των 75.000.000 ευρώ, υλοποιείται – όπως τα περισσότερα έργα του ΥΠΠΟ – από συμβασιούχους, οι οποίοι εργάζονται υπό απαράδεκτες συνθήκες. Το έργο της συντήρησης και ανάδειξης του Τατοΐου έχει αναλάβει η ΔΣΑΝΜ και για την ώρα απασχολεί 25 εργαζόμενους ΙΔΟΧ, αριθμός που πρόκειται να αυξηθεί το επόμενο διάστημα. 

Οι εργαζόμενοι από την πρώτη στιγμή αντιμετώπισαν την αδιαφορία της ΔΣΑΝΜ σχετικά με τις συνθήκες εργασίας και την αναλγησία των υπεύθυνων, γεγονός που δεν έχει αλλάξει στο ελάχιστο, ακόμη και σχεδόν δυο μήνες μετά. Από την πρώτη κιόλας μέρα η ΔΣΑΝΜ ενημέρωσε ότι δεν θα πρέπει να περιμένουν πληρωμή για τουλάχιστον δύο μήνες, ότι δεν θα πρέπει να αναμένουν Μέσα Ατομικής Προστασίας (ΜΑΠ), αλλά να φορούν κλειστά παπούτσια για τα φίδια, και φυσικά να μην περιμένουν όχημα μεταφοράς από και προς τον χώρο εργασίας. 

Συγκεκριμένα, δύο μήνες μετά, οι εργαζόμενοι αντιμετωπίζουν την εξής κατάσταση:

Παραμένουν απλήρωτοι από την έναρξη του υποέργου.

Την ίδια στιγμή και εν μέσω του φοβερού κύματος ακρίβειας, η υπηρεσία τους υποχρεώνει να βάλουν το χέρι στην άδεια τσέπη, προκειμένου να καλύψουν το τεράστιο κόστος μεταφοράς τους. Η απάντηση της Υπηρεσίας στο δίκαιο αίτημα των εργαζομένων για κάλυψη των οδοιπορικών εξόδων μπορεί να χαρακτηριστεί τουλάχιστον κυνική, εκβιάζοντάς τους επί της ουσίας με το γνωστό «όποιος δεν μπορεί, ας παραιτηθεί». Να υπενθυμίσουμε πως η ίδια υπηρεσία διέθετε υπηρεσιακό όχημα για την μεταφορά των ΙΔΑΧ συναδέλφων πριν από μόλις δύο χρόνια. Τι άλλαξε τα τελευταία δύο χρόνια μετά την έγκριση ενός τεράστιου προϋπολογισμού και δεν μπορεί να καλύψει αυτό το κόστος;

Μετά από την έγκριση των 75 εκατομμυρίων προϋπολογισμού, το ΥΠΠΟ όχι μόνο δεν βρίσκει χρήματα για την κάλυψη των οδοιπορικών των ΙΔΟΧ, αλλά ούτε καν για τα βασικά που αφορούν στην υγιεινή και αξιοπρέπεια των εργαζομένων, όπως χαρτί υγείας, σαπούνι χεριών, αντισηπτικά, καθαριστικά εργαστηρίων και τουαλετών, και όλα αυτά τη στιγμή που είναι απλήρωτοι. Αυτά που αποτελούν υποχρέωση και αυτονόητο κόστος για την εργοδοσία, επαφίονται στο φιλότιμο και την εργατικότητα των εργαζομένων. Η απάντηση σχετικά με την έλλειψη ειδών προσωπικής υγιεινής υποτιμά τη νοημοσύνη των εργαζομένων, καθώς τους ενημέρωσαν πως δεν υπάρχει ο αντίστοιχος κωδικός για την προμήθεια των ειδών αυτών! 

Οι εργατοτεχνίτες που απασχολούνται στο έργο, θέτουν σε κίνδυνο την σωματική τους ακεραιότητα, καθώς αφενός αναγκάζονται να μεταφέρουν υπέρβαρα αντικείμενα χωρίς τον κατάλληλο εξοπλισμό και ΜΑΠ, και αφετέρου, παράτυπα εκτελούν καθήκοντα καθαριστών ελλείψει αυτών. 

Το Τατόι ευρισκόμενο σε εθνικό δρυμό, έχει μεγάλο πληθυσμό φιδιών (οχιές). Να μας εξηγήσει το ΥΠΠΟ πώς διασφαλίζεται η ασφάλεια των εργαζομένων όταν δεν υπάρχει ιατρός εργασίας ή εξειδικευμένο άτομο για παροχή πρώτων βοηθειών σε περίπτωση δαγκώματος από οχιά, και ενώ το πλησιέστερο Κέντρο Υγείας απέχει 40΄ με αυτοκίνητο. 

Οι εργαζόμενοι του Τατοΐου βιώνοντας καθημερινά αυτή την κατάσταση, αρνούνται να συμβιβαστούν. Αποφάσισαν συλλογικά να στείλουν επιστολή με τα δίκαια αιτήματά τους προς την αρμόδια υπηρεσία. Κύριο μέλημα της ΔΣΑΝΜ ήταν να αποπροσανατολίσει, να διασπάσει και να τρομοκρατήσει τους εργαζόμενους, απαιτώντας τα ονοματεπώνυμα όσων συνυπέγραψαν την επιστολή. Δεν είναι η πρώτη φορά που η συγκεκριμένη υπηρεσία χρησιμοποιεί αυτή την τακτική τρομοκράτησης: και στη γενική απεργία στις 6 Απρίλη είχε ζητήσει έμμεσα και πάλι τα ονόματα των απεργών τρεις μέρες πριν, καταστρατηγώντας το δικαίωμα στον συνδικαλισμό των εργαζομένων. Καλούμε τη ΔΣΑΝΜ και το ΥΠΠΟ να σταματήσουν την προσπάθειά τους να εκμαιεύσουν «δηλώσεις φρονημάτων» των εργαζομένων και τους ενημερώνουμε – σε περίπτωση που το έχουν ξεχάσει – ότι οι εργαζόμενοι έχουν νόμιμο φορέα εκπροσώπησης: το σωματείο τους. 

Το Τατόι αποτελεί το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα του ΥΠΠΟ, όπου η ιδιωτική πρωτοβουλία δεν έχει καμία απολύτως σχέση με τα συμφέροντα του λαού και των εργαζομένων. Όλα τα παραπάνω αποδεικνύουν περίτρανα ότι οι πολιτιστικές δραστηριότητες, που μετατρέπουν τα μνημεία σε πολυτελή ξενοδοχεία και διεκπεραιώνονται υπό απαράδεκτες εργασιακές συνθήκες και από κακοπληρωμένους εργαζόμενους ορισμένου χρόνου, βρίσκονται μακριά από τις ανάγκες του λαού και αποσκοπούν στην κερδοφορία των λίγων μέσα από το ξεζούμισμα των πολλών. 

Απαιτούμε:

-Άμεση καταβολή των δεδουλευμένων. Κανένας συνάδελφος απλήρωτος!

-Κάλυψη του κόστους μεταφοράς από τον προϋπολογισμό του έργου και όχι από τους εργαζόμενους

-Σύγχρονες συνθήκες εργασίας και εφαρμογή των προβλεπόμενων ΜΑΠ

-Να σταματήσει επιτέλους ο εμπαιγμός και η στοχοποίηση των εργαζομένων!